نِستله و کوکاکولا از کجا مدند؟

 

سال 79 هنگامی که ج- الف از سرمایه گذاران ایرانی مشغول

 

 دیدن برنامه های شبکه 2 تلویزیون بود، چشمش به چند تا از

 

دکتر خورد که در رسانه ملی داشتند در خصوص شیر خشک

 

صحبت می کردند و می گفتند شیر خشک ها از عراق می

 

آورند و بچه ها به خاطر همین شیر خشک ها مریض می

 

شوند. ادامه ماجرا را از زبان افشارنژاد: یک هفته بعد شنیدم

 

که گروهی شیر خشک تولید کرده اند و نمی توانند اعتبار لازم

 

 را بگیرند که من به خاطر « عِرق ملی » به فکر تولید پودر

 

شیر و شیر خشک بچه افتادم و با گشایش اعتبار بانکی به

 

مبلغ 600 میلیون تومان ، شرکت نِستله را اجاره کردم.(وی این

 

 سخنان را در جلسه ای در کمیسیون های مجلس عنوان کرده

 

 است؛ منبع نزد نسل سوم خیلی خوب محفوظ است.)

 

همین آلان هم خیلی افرادی که از موجودیت نِستله در ایران

 

دفاع می کنند معتقدند اشکالی ندارد یک ایرانی سرمایه

 

گذاری کند و سودی به دست آورد...که در جواب باید گفت بله

 

 همین آلان هم شنیده های ما حاکی از این است که « افراد و

 

 ارگان های خاصی » در داخل کشور ، جزو سرمایه گذاران این

 

 شرکت و این قبیل شرکت ها هستند اما مشکل اینجاست که

 

نِستله طبق آخرین قراردادش با osem  موظف شده که 57

 

درصد از سود سالیانه اش را به این شرکت اسرائیلی که

 

تامین کننده غذای اسرائیلی هاست پرداخت کند.

 

(رویترز _ 15/08/2008)

 

حالا باز هم چه اشکالی دارد که یک ایرانی... واقعاً یک ایرانی؟

 

این مطلب ادامه دارد...

نوشته شده در جمعه 87/11/11ساعت 11:59 عصرنوشته ی حسیبا دلنوشته همراهانم ( ) |