تو مرا سادگی بیاموز ، که تو مرا نان زندگی ببخشایی، که در شب ، نیمروز امیدم باشی .

بر من مشور...

بر من متاز...

مرا از خود مران...

که من از تو بودن را...

نوشته شده در سه شنبه 87/4/11ساعت 12:57 صبحنوشته ی حسیبا دلنوشته همراهانم ( ) |