هر لحظه گلی می شکفد، نوزادی متولد می شود ، چشمه ای می جوشد ، برگی می افتد و انسانی می میرد و این قصه ی زندگی است!

هر جا رو برمی گردانم تولد است و تازه شدن! پس چرا من روزهای تکرای ام را تازه نکنم!

بگذار صادقانه ببینم در طی روز چه می کنم که طبق عادت نمی بینمشان.

 پس هر لحظه ی خود را خود متولد کنم!

نوشته شده در دوشنبه 90/1/15ساعت 12:4 صبحنوشته ی حسیبا دلنوشته همراهانم ( ) |