پروردگارا ، باز هم به لطف بی کرانه و به حکمت جاودانه ات ، شمیم شکفتن و عطر نوزایی و تازه شدن در هوا موج می زند و این عطر و بوی بهاری و آسمانی که به مشام آدمیان آشناست، گویی از دیار بهشت ، از کوی یار می آید. آنجا که منزلگاه همیشه بهار پاکدلان و پرهیزگاران است، آنان که از روی خضوع و خشوع شکر نعمت های تو را به جای آورده و از رهاورد معرفت رحمت بی بدیل تو ، مهرورز و رحیم با بندگانت خدمت خلق را نصب العین خود ساخته اند.

الهی ، آنقدر بی نیاز و بزرگی در روز رستخیز از حق خود از حق الله می گذری اما از حق مردمان از حق الناس نخواهی گذشت و چه دشوار است وظیفه و تکلیف بندگان در برابر خلق اللهی که چون تویی آفریدگارشان و پاسدار حقوق و حرمتشان .

بارالها، یامقلب القلوب و الابصار ، بهری دیگر آمده است تا خرمی فردوس و طراوت بهشت ابدی پارسایان را برای زمینیان معنایی دوباره کند و چشم ها و قلب هایمان را از نور حقیقت روشن و سرشار نماید. بهاری تازه ، با انبوه شکوفه های رنگارنگ و چشمه های جوشان که گستره بی انتهای نعمت و رحمت تو را بر ما و همگان آشکار و نمایان می سازد. در این بهار نو ، در این نوروز به ما توان شکرگزاری و امکان خدمت به بندگانت را عطا کن تا مگر به لطف بی دریغ تو بتوانم در این مرز پرگهر سرزمین ایرانیان پاک سرشت و خداجو با تلاش و کوشش خود قدمی در راه بهتر زیستن مردمان و گامی برای از میان بردن فقر و بیکاری برداریم که این مهم هرگز جز به فضل و عنایت تو میسر نیست.

آفریدگارا ، یا مدبر الیل و النهار ، با تدبیر و حکمت فراگیر خود شب و روز هموطنان مؤمن و پرتلاش ما را از فیض نعمات و کرامات خود بهرمند نموده و حال و احوال آنان را به احسن الحال که همانا کوشش در راه رضای توست ، مبدل فرما.

خداوندا ، یا محول الحول و الاحوال ، در این رستخیز طبیعت و نوزایی بهاری ، شعاعی از خورشید پرفروغ بنده نوازی ات را بر ما ارزانی دار تا از این حال به حالی دیگر درآئیم که بیش از گذشته خشنودی تو و بهروزی بندگانت را حاصل آورد.

نوشته شده در شنبه 88/1/1ساعت 7:0 عصرنوشته ی حسیبا دلنوشته همراهانم ( ) |